Sinds vijf jaar ben ik helemaal idolaat van Eleganza. Alles erop en eraan, mooie vormgeving en zeer gebruiksvriendelijk. Anderhalf jaar geleden kwam zij binnen bereik. Toen Man om praktische reden de echtelijke slaapkamer vaarwel zei, ontstond er namelijk ruimte voor haar. Na lang wikken en wegen (en swipen) heb ik haar toch maar uitgenodigd aan mijn bed.
Niet zomaar een nachtkastje, maar een heuse Wissner-Bosserhoff. Een ziekenhuisnachtkast voorzien van alle gemakken die je nodig hebt als je bedlegerig wordt. Een slimme meid is immers op haar toekomst voorbereid.
Nieuwe bedpartner
Sinds ik in 2020 in revalidatieoord Lyndenstein terecht kwam, heb ik mijn zinnen gezet op het type nachtkastje dat daar in gebruik is. Anderhalf jaar van googlen en in winkels snuffelen leverde geen andere inzichten op. Nergens vond ik er één die een Wi-Bo ook maar kon evenaren. Verder was noch tweedehands, noch in de zorgoutlet mijn type Eleganza te vinden. Ik moest het met een onhandig rieten Xenos-ladenkastje doen, in afwachting van betere tijden.
Die braken aan toen afgelopen mei het vakantiegeld binnenkwam. Een onverwachte meevaller (ik vergeet altijd dat je in mei een extraatje krijgt), die ik meteen (deels, gelukkig) aan een originele Wissner-Bosserhoff besteedde. Nu mag het van mezelf. Een rib uit mijn lijf. De firma zelf verkoopt niet aan particulieren maar via Leefcomfort kon ik toch mijn felbegeerde Eleganza bemachtigen. Ik moest nog acht weken smachtend wachten op mijn nieuwe bedpartner.
Ze is zojuist afgeleverd en ze is nog eleganter en dienstiger dan ik had durven hopen. "Professioneel, hoor," zegt de olijke bezorger bewonderend als ze uitgepakt is. "Mooi kleurtje ook. Zulke luxe leveren we niet vaak af." Helemaal gelijk, meneer, ik sluit mijn nieuwe vriendinnetje dan ook graag in de armen!
