Reuze handig, zo'n verrijdbaar nachtkastje! Ik ben momenteel weer erg, erg, erg verkouden - dat wordt mijn dood nog eens - en liggend in bed smoor ik haast in mijn eigen slijmen en hoestbuien. Dus ik zit rechtop te slapen. 't Is even wennen maar vroeger in de bedstee konden ze het ook, dus waarom ik nu niet? Niet dat ik er beter door slaap maar je hoeft het verstikkingslot ook niet te tarten.
Afijn. Nu ik rechtop slaap, is mijn positie ten opzichte van mijn geliefde Eleganza dusdanig gewijzigd, dat ik haar enkele decimeters moest verplaatsen om 's nachts blindelings de ehbv-kit te kunnen vinden. De voorraad zakdoekjes, in het bijzonder. Helaas ben ik dat de volgende ochtend alweer vergeten. Als om zes uur de wekkerradio begint te spelen en ik de nieuwslezer met een ferme klap de mond wil snoeren, mep ik niet de radio, maar ik maai mijn dierbare touch-lamp van de kast. Glazen kelk in splinters en gelijk klaarwakker.
Man weet voet en pit van de lamp naderhand uit de scherven te redden, maar ondertussen heb ik al een nieuwe touch-lamp aangeschaft. Eén voor het breken.
