Nou kijk hè, je hebt zo'n steun aan je elektrische rolstoel waar je je voeten op kunt zetten. En daar heb ik last van. Die zit me in opgeklapte toestand in de weg bij het in- en uitstappen. Lastig en onveilig! Bovendien gaat het in- en uitklappen van de voetplaat me te zwaar. De doortastende Drentse ALS Zorgregelaar (zie Zorgmakelaar en cliëntondersteuner) heeft dit voor me op de juiste plekken aangekaart in de hoop dat het te verhelpen is. Als het niet aangepast kan worden, heb ik de keus om een grote buiten-rolstoel te krijgen die wegdraaibare voetensteunen heeft. Maar voor zo'n ding voel ik me te goed (zie De les van Jennifer); fysiek, wel te verstaan.
Medipoint schrijft: Dat de voetplaat ook 10cm naar achter geklapt dient te worden, zal een lastig verhaal worden. Waarschijnlijk kunnen wij geen aanpassing hiervoor maken, zonder inbreuk te maken op het frame.
Maar ze willen wel bekijken in hoeverre hier iets aan te doen is. 's Ochtends om acht uur halen ze de elro op, in de middag brengen ze hem weer terug. Wat er in de tussentijd gebeurt, onttrekt zich aan mijn waarneming. Vast iets met inbreuk op het frame; zagen, boren, lassen? En klaarblijkelijk ook iets met een touwtje.
Om door een ringetje te halen
Vroeg in de middag komt het busje alweer voorrijden. Ik ben benieuwd of het gelukt is. Het eerste dat me opvalt is een simpel wit touwtje aan de linkerzij van de stoel. Het is verbonden met de metalen voetplaat via een vers muizengaatje. In het touwtje is een grote ring geknoopt waarmee ik de plaat kan optrekken om hem dicht te klappen. Op het eerste gezicht wat houtje-touwtje in elkaar geknutseld, maar wél effectief. Arrangement aanvaard.
Maar wat belangrijker voor me is: de stand van de voetplaat. Die is inderdaad iets naar achteren verzet. Bij het testen vind ik het eigenlijk niet ver genoeg, want ik wil beslist iets stabiels tegen mijn knieholtes voelen tijdens opstaan en neervallen. Zonder contact met de stoel ga ik zweven. Wil ik letterlijk en figuurlijk over de voetplaat heen stappen zoals die nu is? Gezeten in mijn onteerde elro informeer ik toch maar even naar het alternatief, de 'echte' elektrische rolstoel. Meneer vertelt o.a. dat die omhoog en omlaag kan, om de in- en uitstap te vergemakkelijken.
Oeps. Opeens valt er een kwartje... Ik zeg maar niks. Vriendelijk bedank ik de brenger en zijn collega's voor de superieure oplossing. Als de man weg is, krik ik mijn rolstoel elektrisch stilletjes tien centimeter omhoog en stap probleemloos overeind, met de zitting precies in mijn knieholte.
